میزگرد مشکلات و راهکارهای تولید در صنایع دستی/۳

معاونت صنایع دستی در دفاع از حقوق هنرمندان ضعیف است/بسته‌بندی، ضعف بزرگ محصولات صنایع دستی

نسخه قابل چاپ

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، هرگاه سخن از رشد صنعت و رونق اقتصاد یک کشور و البته استقلال آن مطرح می شود شاید یکی از معیارهایی که در نظر گرفته می‌شود موضوع وضعیت تولیدکنندگان آن کشور است که آیا توانایی ایستادن روی پای خود را دارند یا خیر و البته در بخش صنایع دستی کشور که بسیاری از هنرمندان این رشته آن را جایگزین اقتصاد نفت می‌دانند این حمایت به صورت مناسبی صورت نمی‌گیرد.

در حوزه تولید محصولات صنایع دستی یکی از مهمترین موضوعاتی که مطرح است بحث حق مالکیت معنوی و بسته‌بندی است که به نظر می‌رسد هر دو مغفول مانده است یا اینکه پیگیری مسئولان در این حوزه‌ها کمرنگ است، به طوری که این مطلب سر زبان‌های هنرمندان است که هر مدیری که در معاونت صنایع دستی روی کارمی‌آید شعار بسته‌بندی را می‌دهد اما در حد شعار باقی می‌ماند.

برای بررسی هر چه بیشتر این موضوع قسمت سوم میزگرد مشکلات و راهکارهای تولید در صنایع دستی با موضوع حق مالکیت معنوی و بسته‌بندی در تولید با حضور ابراهیم نباتی مظلومی (استاد تراش روی شیشه)، شهرام مریخی، کارشناس تولید معاونت صنایع دستی و نیما ذاکری سعید، فعال و تولیدکننده صنایع دستی در خبرگزاری تسنیم  برگزار شد منتشر می‌شود.

*تسنیم: یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که به خصوص در طراحی صنایع دستی بسیار اهمیت دارد موضوع حق مالکیت معنوی است که به نظر می‌رسد باید اهمیت بیشتری به آن داده شود تا خیال هنرمند از ثبت یک اثرش به نام خودش راحت باشد و البته در این بین خلاقیت رشد کند، نظر شما چیست؟

*مریخی: موضوع حق مالکیت معنوی یک موضوع بسیار مهم است که 2 سال است این موضوع را در معاونت صنایع دستی شروع کردیم و با کمک وزارت ارشاد این کار در حال انجام است. پرونده این آئین‌نامه را به همراه خصوصیات مورد نیاز به استان‌ها ارسال کردیم و آنها هم پس از پرکردن آن پرونده‌ها به وزارت ارشاد ارسال می‌کنند بعد از آن جلساتی داریم که اینها را بررسی می‌کنیم و آنهایی که درخور مالکیت است به وزارت ارشاد ارجاع و آنجا ثبت می‌شود.

ممکن است در برخی رشته‌ها این بحث پیش بیاید که من یک کاری را انجام داده‌ام و فرد دیگری از روی آن کپی زده است برای حل این موضوع یک زمانی را مشخص کردیم که مدت آن 6 ماه است که اگر کسی در این مدت مراجعه یا شکایت نکرد برای فرد ثبت می‌شود. مهمترین نکته در این زمینه بحث طراحی بود که خوشبختانه این موضوع حل شد.

*ذاکری: مالکیت معنوی در چندین سال گذشته یکی از دغدغه‌های بزرگ هنرمندان صنایع دستی بود و خودِ من بزرگترین ضربه را چند سال پیش از این موضوع خوردم. قالیچه‌ای را تولید کردم که بدنبال بازاریابی آن رفتم، آن را به در خواست شرکتی برای بازاریابی یک شب تا صبح تحویل دادم. وقتی فردای آن روز مراجعه کردم به من گفتند که نمی‌خواهیم، اما دو هفته بعد وقتی سرزده به آنجا رفتم دیدیم که چندین اثر از کار من آنجا بود و البته کسی هم نبود که حق من را پیگیری کند و من بزرگترین ضربه را خوردم. چون یک سازمانی نبود که این ثبت را انجام دهد و البته اطلاعاتی هم نداشتیم این ضربه را خوردیم. باید در این زمینه فکر اساسی شود.

*مریخی: باید برای این موضوع به وزارت ارشاد مراجعه کنند.

*تسنیم:‌ چرا وزارت ارشاد؟ مگر خودِ صنایع دستی نمی‌تواند این ثبت را انجام دهد؟

*مریخی: قانون اینگونه مطرح کرده است حتی درجه هنری را وزارت ارشاد صادر کند. در قانون صدور مجوز وزارت ارشاد مسئول است، متأسفانه مجوز فنی و حرفه‌ای را بیشتر از مجوز صنایع دستی قبول دارند چون کسی دنبال آن نرفته است، در حالی که مجوز صنایع دستی باید به دست وزارت صنایع باشد.

*تسنیم:‌ وقتی با معاونت آموزشی فنی و حرفه‌ای مصاحبه‌ای داشتیم این مقام مسئول مطرح کرد آنها مشکلی با امتحان‌گرفتن و ارائه کارت اولیه به منظور بیمه توسط معاونت صنایع دستی را ندارند.

*مریخی: متأسفانه کسی نیست که دنبال این موضوع برود.

*نباتی: در سازمان فنی و حرفه‌ای چون خودِ من امتحان می‌گیرم با این موضوع مواجه هستم، علت این موضوع این است که از سازمان صنایع دستی کسی پیگیر این موضوع نیست و مجبوریم هنرمندی که 30 سال است کاری را انجام می‌دهد در سازمان فنی و حرفه‌ای برای بیمه شدن امتحان بدهد و این کسرشأن وی است. خب! این را سازمان صنایع دستی اگر استاندارد داشته باشد می‌تواند متولی باشد اما با این وضع لقمه را دور سر خود می‌گرداند.

یک مشکل دیگر مرتبط با این موضوع این است که چرا هنرمندان صنایع دستی از بیمه قالیبافان استفاده می‌کند و خودشان بیمه مجزا و مستقل ندارند؟ این موضوع درد دیگری است. دلیل آن این است که کسی را در سازمان صنایع دستی که از حقوق هنرمندان دفاع کند نداریم. در مورد بیمه‌ها هم همین مشکل را داریم. فردی که بخواهد بیمه شود باید در خانه خود کار کند چون بیمه قالیبافان است در حالی که برخی رشته‌ها امکان کار در خانه وجود ندارد. این ظلم بزرگی به هن